kość, nr inw. MOK(CH) 939, jama 3
W judaizmie – jad (z hebr. ręka) – wskaźnik do odczytywania Tory, najważniejszej Księgi Żydów, przechowywanej w formie zwoju w synagogach.
Prezentowany obiekt odnaleziono na terenie poobozowym w Chełmnie w jednej z tzw. jam śmietnikowych zlokalizowanej między reliktami pałacu a spichlerzem. Składa się z 3 elementów (najdłuższy wynosi 6,8 cm, najkrótszy 3,1 cm). Wykonany z kości w technice toczenia i ażurowania. Trzonki jadów są często bogato zdobione, zakończone kształtem ręki z wyciągniętym palcem wskazującym.
Obiekt o trudnej identyfikacji, podobne trzonki można spotkać w nożach do listów czy obsadkach do piór wiecznych. Środki stylistyczne wskazują na wykonanie w XIX w.
