skóra, nr inw. MOK/CH 92,
wykop II (przy kościele, Chełmno)
Wspomnienie o anonimowej kobiecie w „Kronice getta łódzkiego” sporządzone 3 lipca 1944 r. przez Oskara Rosenfelda przesiedleńca z Pragi:
„Wśród tych wszystkich ludzi, właściwie za nimi, gdyż nie jest w stanie dotrzymać im kroku, pewna kobieta – luźne siwe kosmyki opadające nad skroniami aż do ramion, częściowo schowane pod kolorową chustką. Zamiast sukienki ma podartą futrzaną kamizelkę, do której przytwierdzona jest krótka dziewczęca spódniczka z grubego lnu. Nogi są tak bardzo spuchnięte, że prawie nie mieszczą się w płaskich półbutach […] Straciła męża, dzieci, najbliższych krewnych i została sama”.
Przywołany fragment „Małego zwierciadło getta” obrazuje nieustanny wysiłek tysięcy kobiet do zachowania pozorów normalnego życia w „dzielnicy zamkniętej”. Potykając się, kobieta zmierzała do Centralnego Więzienia (punktu zbornego) w getcie, gdzie z grupą innych żydowskich mieszkańców została wytypowana przez Międzyresortową Komisję Wysiedleńczą na wyjazd „poza getto”. W rzeczywistości oznaczało to tragiczny koniec – transport do obozu zagłady w Chełmnie w drugim okresie jego funkcjonowania.
